Thermische massa

Laatst bijgewerkt: 05-05-2025


Definitie

Thermische massa is het vermogen van een materiaal om warmte en koude op te nemen, vast te houden en weer af te geven, wat bijdraagt aan het stabiliseren van de binnentemperatuur in een gebouw.

Omschrijving

Materialen met een hoge thermische massa, zoals beton en steenachtige materialen, kunnen effectief warmte opslaan en geleidelijk afgeven. Dit accumulerende vermogen zorgt voor een vertraagde reactie op temperatuurschommelingen, waardoor pieken en dalen in de ruimtetemperatuur worden afgevlakt en een stabieler binnenklimaat ontstaat. Het benutten van thermische massa in gebouwen kan energie besparen doordat de behoefte aan actieve verwarming en koeling vermindert. De warmte die overdag wordt opgeslagen, kan 's avonds en 's nachts worden afgegeven, en omgekeerd kan opgeslagen koelte overdag worden benut. Om thermische massa effectief te laten werken, moet het materiaal in contact staan met de ruimte en niet bedekt zijn met isolerende lagen.

Invloed van materiaaleigenschappen

De thermische massa van een materiaal wordt bepaald door drie eigenschappen: de soortelijke warmte (energie nodig om temperatuur te laten stijgen), de dichtheid (massa per volume) en de warmtegeleidingscoëfficiënt (warmtetransport per graad temperatuurverschil). Een hogere soortelijke warmte en dichtheid, in combinatie met een lagere warmtegeleidingscoëfficiënt, resulteren in een grotere thermische massa van het materiaal.

Passieve en actieve thermische massa

Thermische massa kan passief werken door simpelweg warmte op te nemen en af te geven via het oppervlak van de constructie. Dit wordt gereguleerd door het temperatuurverschil tussen de constructie en de ruimte. Een andere methode is 'actieve thermische massa', waarbij leidingen met water of lucht door de constructie (vaak beton) lopen om deze gericht te verwarmen of te koelen. Dit laatste wordt ook wel betonkernactivering genoemd en kan zeer efficiënt zijn in combinatie met warmtepompen.

Vergelijkbare termen

Warmtecapaciteit

Gebruikte bronnen: